- latrocinor
- lā̆trōcĭnor, ātus, 1, v. dep. [2. latro].I.To perform military service for pay, to be a hired soldier (ante-class.):II.
ibit aliquo Latrocinatum,
Plaut. Trin. 2, 4, 198; id. Mil. 2, 6, 19: qui regi latrocinatus decem annos Demetrio, id. Fragm. ap. Varr. L. L. 7, § 52 Müll.—To practise freebooting, robbery, or highway-robbery, to rob on the highway:B.Catilina latrocinantem se interfici mallet, quam exsulem vivere,
Cic. Cat. 2, 7 fin.:ubi impune sui posteri latrocinarentur,
id. Mil. 7, 17:vitae instituta sic distant, ut Cretes et Aetoli latrocinari honestum putent,
id. Rep. 3, 9, 15.— To commit piracy:maritimi, alteri mercandi causa, alteri latrocinandi,
Cic. Rep. 2, 4, 9.—Transf.* 1.Of a fish preying upon others, to hunt, seize:* 2.pastinaca latrocinatur ex occulto,
Plin. 9, 42, 67, § 144.—Of a physician who dissects a body:mortui praecordia et viscus omne in conspectum,
Cels. 1 praef. —Hence. lā̆trōcĭnanter, adv., like a robber, Aug. Ep. 35, 3.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.